Dag 3 naar Ennis

 Voor we op weg gingen nog even snel gebruik maken van de wifi. Deze was in de hal sterker. In de bus weer 3 plekken opgeschoven. Zo: iedereen is er.  Das mooi want vorig jaar is er in dit hotel een liquidatie geweest. Iemand had een date, dat vond de ex niet leuk. Denk je op een leuke date te gaan. Staat je ex achter de deur. En wordt je met geweld om het leven gebracht. 
Gelukkig heb ik dat probleem niet.  Heeft verder iedereen zijn bagage.  Het is wel eens gebeurt dat ze dachten dat we drie dagen hier verbleven.  Je raakt de dagen kwijt tijdens je vakantie. Vergissen gaat dan heel snel. Dus moesten ze even wachten totdat de lege koffers weer  gevuld waren en verder konden rijden. 
Op naar Dublin. Eerst het Phoenix park in. Mooi park. Groot ook. Waar ook 1 van de oudste dierenparken van Europa zich bevindt. We reden even naar het kruis.  Dat was geen  klein kruis hoor. Mega groot zou ik wel kunnen zeggen. De paus komt hier geregeld voor zijn toespraken. Logisch. Ierland is vrij gelovig. Dan is het park afgeladen. 
Ook leven er in dit park herten. We gingen ze toch nog even zoeken. En jawel daar lagen ze in de luwte. Lekker eten en lui zijn.  
De bus ging voor reparatie naar de garage, nadat wij in Dublin zijn afgezet. Hier als eerste een dubbele Expresso genomen. En een taartje.  Geen Bosche bol.  Maar een Ierse bol. Dan heb je een beetje een idee wat ik nam. Caramelsaus ipv chocoladesaus. Was lekker hoor.  Ik rekende af en zeg we pay apart  haha. Separt zeg ze. Hahaha. Yes thank you. 
Wat zo leuk was dat ik in deze shop meteen de claddagh ring tegenkwam. Ook nog mijn maat.  De laatste , dus meegenomen. 
Waarna we besloten de toeristische bus te nemen. De Hop op of af bus. Zodat je alle wetenwaardigsheden ziet en weetjes van Dublin. De Penny Burg. Voor 1 Penny mocht je lopend naar de overkant. Er waren  twee  mensen die 1 Penny hadden. Beide moesten toch naar de overkant. Hoe hebben ze dat opgelost? Precies ik neem jou op de rug en betaal 1 Penny. 
Wat ik zelf heb gezien. Is dat het een drukke stad is waar het heel rustig aan toe gaat. En schoon, hier wordt goed door de mensen van de reinigingsdienst goed werk verricht. Vriendelijke mensen. Als je Hello zegt of gedag zegt in welke vorm dan ook. Ze even een kort praatje maken. Hoe het gaat. Zo ook bij een oudere man bij de kassa. Ja, bij hem ging het wel, maar dat is het leven. Waarna je elkaar weer gedag zegt. Mooi toch. 
Zo de hip hop bus eindigde bij het eindpunt, waardoor we nog even stukje moesten lopen. Na hier en daar vragen.  Was het recht toe recht aan.  En dan was je er. Nou dat klopte als een bus. En belangrijker... gelukt. Toen nog even naar het toilet. Alles bezet.  Das vaak bij de vrouwen. Maar er stond nu geen rij. Ik dacht ik ga niet wachten in het halletje. Ik wacht bij de muur... Rechts vroom. Ik schrik mij een hoedje.  De föhn van de handdroger slaat aan. Een paar seconden later.  Hahaha... Vroom van links nog een keer. Schrik ik mij een tweede keer een hoedje. Wat is het spreekwoord ook alweer. Haha. Toch maar even in het halletje wachten?  
De bus was er nog niet. Deze stond nog in de garage op de brug. De buschauffeur mocht er niet in en alle telefoonnummers waar hij beschikking over had, lagen in de bus. Gelukkig hadden we een initiatief nemer, die de buschauffeur even berichtte.  Zodoende konden we bij het dichtsbijzijnde café nog even een borrel nemen. Geen Guinness dit keer, maar een Murphy. Zelfde bereid maar beter van smaak. Zuurder zoals bier hoort te smaken. Ook deze smaakte niet slecht. En de kraag eindigde weer onderin het glas. Op het "terras" keek ik een voorbijganger even aan. Ik zeg automatisch.  Hello. Zij zegt Hello,how are you doing? En loopt door en  kijkt mij beleefd aan. Ik zeg Very good. And  how are you doing? Boom, ze loopt tegen iemand aan. Haha, dat zou  mij ook kunnen overkomen. Ze loopt verder en zegt tegen mij be carefull. Haha.  En we zwaaiden gedag. 
Tijdens de laatste rit naar Ennis. Zie je dat de weilanden onderscheiden worden door stenen. Rommelig of netjes opgestapeld naast elkaar tot een rij naar een  vierkant. Naarmate de reis vordert zie ik een herder met zijn hond. Klaar van zijn werk neem ik aan. Of gaat hij aan het werk? Mooi beeld om te zien.
Dit hotel waar wij verblijven was het eerste hotel waar de menukaart in het Nederlands was. Dit was vertaald door de Google translater.  Dessert werd vertaald als desert. Haha. Das lekker zandhappen. Dan heb je je tanden al gepoetst. Althans al het glazuur eraf gevreesd. 
Ben net in mijn kamer. Was even aan het rommelen. Gaat mij daar toch het brandalarm af. Je staat eerst te denken. Kan dit?  Je moet nu wel wegwezen hoor?Voor je te laat bent. In de gauwigheid snel mijn rugtas mee. Fout! Doe ik de deur open. En zet een stap op de gang.  Stopt het. Gelukkig! Ik was de enige van heel de gang. Overal deur open met een hoofd om de hoek. Vals alarm. Had ik het net  niet over de Nederlandse  menukaart. Nu stond er dagsoep met rolletjes. Wat bedoelen ze? Bolletjes, balletjes?  Wat denken jullie? ....
Stukjes stokbrood. Haha. Zo zat ik ook. Maar was lekker.  Na het eten even de bar in. Er was live muziek. Geweldig. Je kon liederen aanvragen. Bij ons in de groep zitten mensen die na de eerste deun weten wat er gespeeld wordt. Gerard Cox het is weer voorbij die mooie zomer. Wij zongen in het Nederlands.  En de man in het Iers. Geweldig.  Zo gelachen.