Vervolg na IJsland. Nog 3 dagen pret.

Vannacht goed geslapen. Om 2 uur wakker. Dan slaap je nog wel. Maar je bent waakzaam, omdat je om 4 uur op moet. 5 uur zou de taxi er zijn. We kwamen beneden. 4:50 uur De taxichauffeur zat eral. Met het bordje Maria van der Star. 

We checken uit. Kregen onze lunch mee.  Zag er goed uit. In ieder geval brood met pindaboter. Daar hadden wij om gevraagd ipv standaard ham of kaas. Appel cake, drinken. We mochten ook nog koffie nemen. Maar de chauffeur liep al. Dus dat deden we maar niet. 

Gedag gezegd. En nog even genoten van de laatste keer het landschap. De vrouwelijke chauffeur zei niet veel.

Bij het vliegveld uitgestapt. En mondkapje op. Ik ben blij dat alleen maar op het vlieg veld moet en in de bus. Niet iedereen doet een mondkapje op. Dat zijn enkele.  En afstand wordt er op vlieghaven nauwelijks gehouden.  

Vliegen ging goed. In het vliegtuig mijn verhaal geschreven. Gisteren was het zo druk. En zoveel indrukken.  Dat ik het even moest laten rusten om een “ leuk” verhaal op te schrijven. 

Kees heeft ons gehaald. Wat heerlijk was. Thuis koffie genomen en gezellig gebabbeld met Kees.  

Zo de was draait.  De douche is goed. 

Bij pa en ma een wijntje genomen.  Eerst maar even gevraagd. Natuurlijk mag ik komen, maar pze hebben alleen maar thee.  Ik kom binnen geef ze een kus. En zeg lekker hoor geef mij maar een kopje thee. Pa zegt donker of licht. Hahaha.   Heerlijk een borrel genomen. Ik mocht mee eten. Lekker stokbrood met selderijsalade en smeerworst en een kop soep.  Eigen gehaakte tomatensoep. Thuis nog een heerlijk bier genomen in mijn icekand glas. En chips. Cursed gekeken. Het was heerlijk. Ik mis IJsland nu al. Vooral het landschap 😘Hup mijn bed in rond 1 nen word ik wakker. Studentenfeestj hiernaast. Later was de muziek uit. Oordoppen in gedaan. Gelukkig weer gaan slapen. In de ochtend gelopen 3 x 5 minuten sneller 2 x 10 min. Rustig tempo. Conditie is nog goed. Wandelen van de week heeft mee geholpen. Was gedaan mijn bullet journaal bij gewerkt. Op naar morgen. Fietsen naar duin en Kruidberg. 

Ik merk dat ik van de nachtrust goed bij kom. Ik slaap diep, maar wordt uitgerust wakker. In de ochtend ook maar even naar de gemeente gebeld om te vragen hoe het ervoor staat met mijn parkeervergunning. Ik kreeg een man aan de lijn die niet de controles deed of de afhandeling, maar mijn wel op weg kon helpen. Hij vond mijn mail met gemachtigd bank formulier. Deze zou hij meteen doorsturen. Hij maakte nog een grapje, waar ik en de man aan de andere kant ontzettend om moesten lachen.  Zelfs zo dat we echt weer even serieus tot een slot moesten komen. Omdat hij niet van de afdeling was, kon hij mij helaas niet vertellen wanneer het rond zou zijn. Ik denk nu wel snel. Maar bij de Amsterdamse gemeente weet je het niet. 

Vanmiddag vertrekken we op de fiets naar Santpoort Noord. Om daar twee nachten te overnachten in hotel  Duin en Kruidberg. Een sjiek hotel. 

De helicopter hebben we daarom maar even thuis op het platform laten staan ;-) We gingen vandaag gewoon ordinair op de racefiets. Verder in de ochtend tas ingepakt. Rustig koffie gedronken.  Toen de bel ging. Mijn moeder belde even aan. Of ik even wilde helpen met de Tom Tom. Naar beneden gekomen, stond de auto al voor mijn deur. Heerlijk dichtbij.  Ik drukte op wat aanwijzingen op het beeldscherm, maar het wilde nog niet. Mijn moeder ging even de handleiding pakken, terwijl ze de handleiding zocht, zag ze “ gelukkig maar” dat er in haar tas iets gelekt had. Haar shampoo. En niet te geloven maar juist op haar witte goed.  Inmiddels stond de Tom Tom klaar en te wachten om te gaan rijden. Gelukkig hebben die apparaten veel geduld. Ik heb haar witte kleding even mee maar boven genomen. En goed uitgespoeld. Het zag er keurig uit. Het was weer wit. Ik dacht weet je wat ik vouw ze netjes tussen de handdoeken. Dan zijn ze als ze op de plaats van bestemming zijn droog. Zo gezegd zo gedaan.  Gedag gezegd. En even blijven staan voor het geval er toch nog iets met de Tom Tom aan de hand was. Gelukkig was alles oke. Even naar de box gegaan. Gekeken bij mijn klimspullen voor sterk lint, om om mijn tas te doen. Er zal wel een andere manier van sluiten zijn. Een hele simpele, maar die weet ik even niet. Mijn tas aan de fiets gezet onder mijn zadel.  Het zag er goed uit. Nu nog kijken hoe het op de fiets blijft, terwijl ik fiets. Mariek moest ook nog even wat doen. En Ik ging de planten nog even water geven. En koffie zetten om mee te nemen voor onderweg. 

Hup. Daar ging ik. Straat uit, langs de speeltuin, door het park, langs de plesmanlaan, het park weer in helemaal rechtdoor, rechtdoor nog steeds via Osdorp, langs het woonwagenkamp en vervolgens de Tuinen van West in. Door Halfweg en door Spaarnwoude en dan via de machineweg en aan het eind links en rechtdoor En dan ben ik bij de pont aangekomen. Waar Mariek al op mij zat te wachten.  Ik had haar inmiddels al geappt. Dat het wat later werd, want ik stoeide met mijn tas. Hij raakte constant mijn band. Extra lint eruit gehaald om omhoog te houden. Slot eruit gehaald en verplaatst onder het zadel. Het mocht allemaal niet baten. Bij Halfweg was een aardige meneer die vroeg/ riep: Pech! Ik denk pech.  Wat bedoeld hij? Ooh wacht even hij wil mij helpen. God wat aardig. Nee, meneer. Dank u wel. 

Mariek hielp mij met mijn fiets. Inpakken is een kunst. Nu zag ik ook hoe de sluiting was. Gewoon even oprollen en dan dicht klikken.   Het lint onder mij zadel nog een keer om het stangetje gedaan. Dat lukte mij onderweg niet in mijn eentje. En het lint om de zadel pen ook weer strakker aangetrokken. Als ik thuis ben, verstel ik alles met de hand. Zodat het klittenband de volgende keer nog beter en volledig gebruikt wordt. Kleine aanpassingen.  Maar het zit nu goed. Op de fiets het laatste stukje willen fietsen. En toen.... toen barste het los. Onder het afdakje bij de pont geschuild. Met de indruk dat het snel wel weer droog zou worden.   Het werd namelijk al snel licht. Mijn koffie kwam nu al goed van pas. Ik was goed gekleed. Fietsbroek waterdicht en ook van boven was ik warm. En goed beschermd tegen de regen. Thuis dacht ik nog, overschoenen aan doen. Welnee, is niet nodig! Spijt. Ook nog onweer. Heer, dat hadden we niet afgesproken. Toch langer moeten wachten dan verwacht. Het druppelde nu nog. Wordt je wel nat van, maar is goed te fietsen. Op naar Spaarndam. Spijt, want ik had nu echt natte sokken en schoenen. Gevolg koude voeten. Ik weet niet hoe het bij jullie is, maar bij koude voeten heb ik het idee dat ik geheel koud ben. Mijn kaak stond in ieder geval strak en op spanning. Het fietsen maakt je wel warm. Maar ik heb een hekel aan koude natte voeten.

Na Spaarndam langs Velserbroek Santpoort Zuid in en zo aangekomen bij Santpoort Noord. Waar ons sjieke hotel op ons lag te wachten. Ik hield de fietsen bij mij en  Mariek checkte in. Mariek had goed en netjes verteld dat wij dure fietsen hadden en wij het zeer op prijs stelden als de fietsen binnen gezet konden worden. Mocht dit niet lukken we ze netjes in onze hotelkamer wilden plaatsen. De jongeman zei; Dat begrijp ik heel goed. Ik ga even overleggen.  En nu staan onze fietsen in de garage. Voor ons maakten ze een uitzondering. Dat is netjes en fijn. Zo, wat snakte ik naar een warme douche. Koud had ik het. 

In de hotelkamer sokken meteen uitgedaan. Mijn voeten raakten de vloer. De vloer was lekker warm. Hadden we vloerverwarming? Past wel in deze kamer. De douche was lekker, wel werkte de thermostaat werkte wisseld. Hoe Heter ik hem zette. Hij viel terug in graden lager. Vreemd. Gelukkig regelde mijn lichaam mijn eigen temperatuursregeling weer goed en werd Ik warm. De straal was goed, ik wilde er niet onderuit. Jurk aan en wat op het terras genuttigd. Een wijntje en wat bitterballen. 

Daarna konden we eten. 

Luxe gerechten. Gelukkig stonden er ook de klassiekers op. Zoals de hamburger, salade of runderoesters. 

Oké de keus was gemaakt. We namen de hamburger en vooraf namen we samen de bruschetta.  Ik dacht dat is vast op een heerlijk stokbroodje of denk ik te simpel.  Ik zal het netjes verwoorden. Het werd ons  voortgezet.  Alstublieft hier is de bruschetta.  De wat??? Een paar snoeptomaatjes, wat tomaten, wat knapperige toast. Je kon dit op je hand tellen. En heel veel mozzarella. Oh help! We gaan het toch maar proberen te eten. Het viel wel mee, maar met zijn tweeën genoeg. 
 

Daarna kregen wij onze hamburger. 

Doordat ik veel hamburgers hier en daar proef. Merk ik dat ik best kritisch ben. Ik merk ook dat de meeste koks een hamburger bakken best nog moeilijk vinden. Het brood bijvoorbeeld is ook belangrijk. In IJsland had ik echt een goede.  Goed gebakken, temperatuur top. Dat was een genot. Je raadt het al. 

Voor mijn 19,50 had ik nog beter thuis een hamburger kunnen bakken. Ten eerste bak ik ze sappiger en heb Ik vaak een heerlijk door de midden gesneden bol aan de buitenkanten . Wie besteld er dan ook een hamburger. Een klassieker. In een sjiek hotel. We doen normaal  dat zal het wel geweest zijn  

Het heeft uw gesmaakt. Als ik eerlijk mag zijn, vond ik de hamburger droog en vrij zoutig. ??? Oh, teleurgesteld zegt de bediende ik zal het doorgeven aan de kok. Morgen gaan wij in onze fiets route goed eten op een terras. 

Nog even op het terras gezeten. 

Ik moet zeggen dat ik de bediening voor dit luxe hotel heel wisselend vind. 

Ik hoop dat mijn schoenen morgen weer droog zijn en de rest van mijn goed. Wat uitgespoeld is. Ik ga zo maar even kijken wat we gaan fietsen morgen dmv de knooppunten. 
tot morgen