Dag 6 De Zuidkust.

1 augustus 2020 - Reykjavík, IJsland

Vandaag was een dag vol indrukken. Ik vind het even moeilijk om te beginnen. Haha, simpel bij het begin. Oké, het busje komt zo.... ja daar is ie.... Nope een grote bus voor een groep... ja daar is hij dan....Nope dat was de maatschappij icekander.  Geen parkeerplaats voor onze bus. Even verplaatsen naar de overkant in de motregen. Maar het kan.  Ff wachten. Daar is ie.  We reden meteen door. We waren met zijn 5 en. Twee Duitse meiden. Zij droegen in de bus hun mondkapjes. Dat hoeft gelukkig in deze bus nog niet, mag wel. En een Engelse jongen. 
Bij een bezinepomp evenkoffie gehaald   Toen vroeg de gids of er een tweeling waren. Mooi mooi zei hij  hij had ook een tweeling  twee zonen  de een donker de ander blond  wij zeiden   Wij komen uit 1 ei  

Meteen als je Reykjavik uitkomt kom je in het maanlandschap.  Vulkanen lavagrond en mos. Meteen weer een televisie voor je ogen. Je blijft gefocust naar buiten kijken. En je probeert zo goed mogelijk te luisteren naar het Engels met een IJslands accent. In dit maanlandschap kun je ook skiën  in de winter. Alleen in dit gebied waar wij reden voorlopig niet meer. Je zag nog een deel van lift staan en het restaurant. Wat nu gebruikt wordt voor research voor de activiteit van het vulkanisch gebied. Dit gebied is namelijk volop activiteit van uit de vulkaan. Dat zie je aan de rook, die uit de bergen komt. De gids wandelde heel veel. Hij leidde hier ook veel groepen. Op het moment in dit gebied nu even niet meer. Daardoor wist hij te vertellen dat er achter de bergen een warmwaterbron zat. Oftewel de bleu lagoon. Dat helend is voor de  mensen met huidklachten. De IJslanders halen hun energie uit de lavagrond dmv leidingen. Deze zie je heel goed liggen in het manen veld. Ook deze gids praatte honderd uit. Ik zal proberen de leukste dingen op te schrijven. Of wat mij interessant lijkt om te schrijven. En voor jullie hopelijk leuk is om te lezen. Tot nu toe lukt dat aardig. Vandaag was het een nationale feestdag. In de avond zijn er grote vuren.  Deze vuren hebben het symbool om alle kwade geesten te verbranden.  Ivm de COVID-19 hoorde hij vanmiddag of dit doorging of wat de regels waren. Dit stamt af van de Vikingen. Vikingen aten alles van een beest op. Op tv zag ik ook een traditie van een feest waar schaapsballen, ogen etc werd genuttigd met veel bier. Anders is het niet weg te krijgen. 

We kwamen langs een plantage waar veel bomen stonden.  Bomen worden geplant voor de erosie, voor Dit gebied was/is nu van de tuinders. Niet elke boom mag in IJsland staan. Er twee soorten bomen die zij planten.  Zij halen deze uit Noord America.  Dat is ook zo met de dieren. De paarden komen ook uit noord America. Er wordt veel samengewerkt met Noord America omdat zij de andere kant van de plaat (Breuklijn)  beheren.  Wist je dat alle dieren geregistreerd zijn. Ze ook hebben allemaal een naam. En zijn gerangschikt op kleur. Bij de koeien, maar ook de paarden. De paarden, lijken  hier net pony’s. Laat ze het maar niet horen. Dat is een belediging.  De schapen werden kregen eerst ook een naam en werden geregistreerd. Maar daar zijn mee gestopt.  Het zijn er zoveel. Hahaha.  

Tijdens de tweede Wereldoorlog waren de Britten hier eerst. Hitler had het ook op het oog. Maar dat is hem gelukkig niet gelukt. In de tweede Wereldoorlog zijn er ook veel kraters geëxplodeerd .  Dat gaf flinke explosies mede door het water. Terug komend op de planten boerderijen, zij leven goed. Zij hebben ook kassen waar ze fruit in kweken. Voordat zij hier waren woonden hier de walvisjagers. Deze jagers wonen in primitieve huizen. Vroeger woonden zij net als de Vikingen in turf huizen. Zij hadden een kamer waar de walvis in stukken hing.  Een kamer waar de voorraad was. Zij hadden geen meubels. 1 bed waar wel 3 mensen samen in sliepen. Zij gebruikte de huid van de walvis om andere stukken in te doen. Zodat het jaren kon bewaard blijven. Zij aten alles op. Er zijn nog steeds walvisjagers, die op deze manier leven. 

Zo kwam de gids erop dat hij ook probeert van alles te eten. Zo heeft hij haai gegeten. Het duurde een tijdje voor hij de stap waagde. Het stinkt namelijk behoorlijk. Nu is het zijn lievelings delicatesse.  Zo heeft hij ook paardenmelk gedronken? Dat smaakt naar sprankelend water. Oftewel het heeft geen smaak, maar wel  sprankelend op je tong. Haha, leuk om te weten.  Mocht je het willen proberen. Ik hou het gewoon maar bij melk.    

Vanuit het maanlandschap ging het landschap mooi over in weilanden. Oftewel de highlands van IJsland. Dieper IJsland in zijn de  highlands moeilijkere te bewerken. Hier groeit niks. Ook hier wordt onderzoek naar gedaan. Tijdens het rijden door de highlands waar wij langs reden regende en waaide het op dat moment hard. Dus kwam er een verhaal en ook een waarschuwing dat het leven in IJsland hard is. Het weer niet voorspelbaar is. Je in allerlei omstandigheden kunt komen. Vaak overleven de mensen het niet. Maar er zijn wonderen.   Zo waren er vissers op een boot. Zij hadden net een nieuw net. Het was winter.  Dan weet je hoe het is en hoe koud het water is. En er was een storm. Ze wilden het net omhoog hijsen. Het nieuwe net kregen ze niet omhoog. Nieuwe dingen zijn scherp. Verwondingen zullen ze ook wel gehad hebben. Ze trokken en trokken, het lukt niet. Het schip kapseisde. De bemanning viel overboord. 1 man overleefde het. Hoe? Hij zwom 5 Miles naar de kust. Vraag niet hoe maar hij kwam aan aan land. Hij belde aan bij mensen. Deze mensen dachten dat hij dronken was en sloegen hem neer. Slot van dit verhaal is hij heeft het overleefd. En weet je hoe oud deze man nu is 75 jaar. 

Zo vanuit deze vele letters met verhalen kwamen wij bij de waterval aan.  Via een trap, 400 treden, kon je de waterval van bovenaf zien. De gids liep voorop, hij had best conditie dacht ik nog. Het volgende moment stond hij bij te komen en genoot van het uitzicht; Weiland zwart zand en de oceaan. 

Ik zeg nog ik dacht nog die heeft conditie. Die gaat snel omhoog. 

Wij maakten foto’s en hij liep verder. Na de waterval liepen we verder langs een pad. Beneden was de rivier en om ons heen weiland of gras en heuvels. Heel mooi. En weer een waterval. Foto’s filmpjes. Het houdt niet op vandaag.  Weer beneden gekomen reden we verder. 

In de highlands kon je de turfhuizen mooi zien liggen.  Ook was er een boer die bh ‘s verzamelde. Deze hing hij op aan zijn hek. Niet omdat hij een vrouw zocht, maar omdat hij zich inzette voor Borstkanker.

Langs de weg stond de vulkaan Eya Fjallajokull. Spreek dat maar eens uit .Hahaha. Dat lukt ons echt niet. Ze liggen in een deuk, als ze je horen. We vroegen of hij langs de weg een plek wilden zoeken om een foto te maken. Dat wilde hij wel. Dat deden ze bij de plek, waar je foto’s zag hoe de omgeving eruit zag toen de vulkaan in 2010 was uitgebarsten. 

Weer in de bus. Toen zagen wij op een paal langs de weg een mooie zwarte  roofvogel zitten.  Een giervalk. Deze vogel rooft eieren uit het nest. En rooft de prooi, zoals vis, weg. Ook deze slimmerds heb je in de vogelwereld.  Waarom moeilijk doen, als het het stuk makkelijker kan.

Tijdens de rit was het IJsland weer.  De eerste dag van deze week dat het zo heftig was. Regen, wind, zon, harde regen, storm, bewolkt droog. Alles hebben we afwisselend gehad. Wat een geluk ook, tijdens elke trip die deden of wat wij bezochten was het droog.  

In de ochtend wist hij niet of hij de gletsjer wilde bezoeken.  Het was toen droog maar wel wat wind. Maar het kon wel. De gletsjer die wij bezochten heten Zonhuis.  Deze gletsjer smelt. In 14 jaar tijd is er nog maar een klein deel over. Hoe dat komt weten ze niet. Ze onderzoeken dit. Ze denken aan klimaat verandering. 

De weg er heen was over de rivier bedding waar vroeger het water van de gletsjer was. Als je daar loopt besef je hoe groot deze gletsjer geweest moet zijn. Je beseft ook hoe erg het is dat dit verdwijnt. Onder deze gletsjer zit weer de vulkaan. Een supervulkaan die ook actief is.Nu de gletsjer smelt zie je ook goed wat er onder ligt hele grote blokken. Bij de gletsjer aangekomen keken wij ons ogen uit. Wat is dit toch een gigantisch mooi. 

Voor de gletsjer was het water en de afgebroken brokken van de gletsjer.

Echt  een eye catcher voor het oog. Op de terug weg lag deze gletsjer er nog steeds, alleen verbonden met een regenboog! Wauw! 

In IJsland gebeurt dit natuurverschijnsels dagelijks, zei de gids

In de bus vertelde hij weer verder. In middels was er harde wind en regen.   

Doordat het klimaat veranderd komen er nu ook meer muggen. Deze waren er nooit. Nu zijn er van die kleine vliegen. Hun steek is bij mij irritant.  Kleine bult en jeukt vooral  bij warmte. De zoon van de gids had overal bultjes . Ze wisten niet wat het was. De dokter zij dat het muggenbulten waren die geïnfecteerd waren. 

De kinderen gaan hier naar school als ze 6 zijn.  Ze blijven op dezelfde school tot ze 16 zijn. Als ze twaalf zijn, moeten ze naast hun school werken. Ze werken vanaf hun 12de. Vanaf hun 16 gaan ze naar de hoge school. Vanaf hun 20 naar de universiteit.  Dat kan in IJsland zijn of in het buitenland.  Doordat ze zo vroeg al werken leren ze om te gaan met geld en zien en leren ze de dingen in het leven anders te benaderen. In het onderwijs staat hier centraal dat iedereen gelijk is! 

Dat zie je ook terug de IJslanders behandelen de natuur, de mensen en de dieren met respect. Zoals het hoort.  Heel mooi om te zien. Dat straalt het land ook uit 

De huizen zijn gebouwd met golfplaten van ijzer. Dit is het beste materiaal waar huizen mee gemaakt kunnen worden. Het geeft isolatie en het werkt het beste tegen de weersomstandigheden van IJsland. Al het andere materiaal gaat niet zo lang mee.  We gingen even eten. Als het droger zou zijn, dan reden we nog even door naar een ander strand. 

Door de winkel heen. Hier moest de eettent zijn. Deze was dicht hoor. Hij liet het ons zien. We moesten daarna naar buiten. Na het benzinepomp station naar binnen. Bij de benzinepomp was een heuvel met een kerk. Die richting gingen wij niet op. Wij gingen de hoek om. Hier hadden ze lokaal eten. Vis lam of vegetarisch. Dit gaan de winkels steeds meer verkopen.  Wat alleen maar goed is. Hopelijk is het na het eten droog. Wij namen de vegetarische pita. Lekker om weer eens groeten te eten! 

De lamsbout scheen hier ook goed te zijn.  Net als de Fish en Chips. 

Na het eten hadden we nog even tijd om het strand op te lopen.  Er werd gezegd bij de golven en het water vandaan te blijven. De stroming. Is ten alleen tijden gevaarlijk. Er stond een sterke wind. Dus zijn wij bij het helmgras blijven staan om te genieten. Wauw, wat een andere wereld. Vulkaan, lavagrond, wat hier veel fijner was dan het andere strand, waar we later waren. En dan de zee. Zo apart maar zo mooi. Moeilijk om naar de bus te gaan. Wist je dat lava as niet aan je handen blijft zitten, zoals zand. Zo leuk om uit te proberen. Het voelt heel fijn. Handig als je op een kleed wil zitten. Het valt er zo af. Geen last van zand in haren in je zwembroek. 

Alhoewel ik dat hier niet zal aanraden. De zee is hier verraderlijk ook bij mooie dagen.  Er was een man en een vrouw die daar ook foto’s maakten. Hij stond op een rots.  De zee was niet ver weg. Het was een zonnige dag. Er kwam een vloedgolf. En deze nam de man mee. Hij hield zich vast aan de rots, maar het heeft niet mogen baten. Het leven is hard in IJsland.  Vol gevaren.

Zo is er ook een 75 jarige vrouw omgekomen. 

Hoe kan het nou dat het zand zwart is?

Toen de vulkanen uitbarstten kwam het lava ook in zee. Waar het afkoelde. Hier door is het zand as geworden.  Dieper in zee is de grond nog steeds zwart. 

We liepen naar de bus terug. We zaten even in de bus, want we kwamen aan bij het volgende strand.       

Hier waren ook vulkanen met prachtige rotspartijen. De kliffen. In deze kliffen zaten grotten. Machtig mooi. In de kliffen zaten puffins. De vogel van IJsland. Prachtig dier. Witte buik zwarte vleugels. Witte kop met een prachtig gestreepte gekleurde snavel. Je herkent ze aan hun snavel natuurlijk, hahaha, maar als ze vliegen aan hun vleugel slag. Heel snel gaat deze heen en weer. Net Zoals de kolibrie. Maar bij deze vogel zie de slag nog goed. In de kliffen zijn hollen waar zij hun nesten hebben.  Je ziet ze heen en weer vliegen van de klif naar de zee en weer terug. Met vis in hun bek. Je blijft er naar kijken. Zo leuk. Ik weer niet of ik dat al geschreven heb geloof het wel. Ze blijven 5 jaar  bij het kuiken. Ze laten het nest nooit alleen.  Het zijn partners voor het leven. Als de 1 vis haalt blijft de ander bij het nest. Dan wisselen ze elkaar af. Je kon hun goed horen.  

Zo we maakten ons klaar voor onze terugweg.   Nog even een wc opgezocht. Deze kon je alleen met je betaalkaart betalen.  Uitproberen.  Ik heb het niet met de iPhone watch geprobeerd. Wat hier in Iceland een geweldig betaalmiddel is! 

Het lukte. Haha. Maar binnen namen we nog even. Koffie. Haha, en daar waren gewoon gratis toiletten. 

Zei ik nou terug reis, klopt. Maar onderweg stopte we nog even bij een waterval. Het leuke was bij 1  kon je achter de waterval staan. Ik moest zuinig doen met mijn telefoon. Van mijn camera was de batterij al van leeg.  Stom avond ervoor niet opgeladen.  Mariek was de hare vergeten.  En nu had ik nog nog maar 12%. Onmogelijk om alle indrukken vast te leggen.  Gelukkig hebben we de herinneringen.  Mariek had nog 32% dat scheelt. 

Achter de waterval  je zag het water kletsen natuurlijk en er doorheen de weilanden en de wolken. Prachtig. Bij de andere gingen we een gleuf door. Dan op rotsjes door het water en  kwam je bij de waterval. Ook zo mooi. Machtig man. Aan de weg, toen wij hierheen reden, stond een puffin in beeld. Wij wilden wel even op de foto met het beeld. Hadden we ook meteen de naam van het gebied. Ik heb het brutaal weg gewoon even gevraagd. Daar gingen Mariek en ik. Dan hebben wij onze favoriet in ieder geval op een plaatje. 

Terug in Reykjavik gezocht naar een restaurant. Die was te duur, die had  te harde muziek. Bij  1 waren we binnen en dat werd hem toch niet. En toen kwamen we er bij 1 waar je ook salade kon eten, carpaccio of hamburger. Hier hebben wij heerlijk gezeten.  Ik zag dat een man wijn nam. Ik vroeg hoeveel de wijn koste. Ik had mazzel het was nog happie hour. En kreeg ik de wijn goedkoper. Mariek nam een rose en een salade en ik nam een rode wijn en ik twijfelde tussen de carpaccio de salade of de vegetarische hamburger. Ik denk dat je al weet wat het werd. Juist de hamburger. Haha. Hij was echt heel lekker.  

In het hotel aan gekomen.  Meteen even een schone handdoek gevraagd. Boven gekomen, ging de deur niet open. Het kaartje was nog niet geüpdatet. Weer 6 verdiepingen naar beneden met de trap. Snel geregeld. Of wij het zelf betaalden of de maatschappij. De maatschappij. Goed. Alleen maar even checken. En weer 6 trappen naar boven. We hadden even geen zij in de lift.  Nu kon het volgende project project. Onze koffers inpakken. 

Dat was een uitdaging.  Zeer zeker als je meer mee terug neemt, dan je op de heenweg had. Hahah. Alles erin,Zittend op de koffer de rits dicht gedaan. Gelukt! 

Gedoucht voldaan de nacht in. 

Op naar morgen naar huis. 

Foto’s

2 Reacties

  1. Frans:
    2 augustus 2020
    wat een geweldig verhaal , je brengt het goed over, net alsof je er zelf bent vooral als je de foto's ziet, wat een geweld die watervallen. echt prachtig, die ene foto met dat schaap zo vlak bij het water vond ik best eng, ik denk dat jullie nog vaak aan deze reis terug denken en er samen zoveel over kunt vertellen, ik heb genoten van de reisverslagen, bedankt lieverd.
  2. Jo:
    3 augustus 2020
    Dank je wel. Ik heb er ook veel plezier in en vind het leuk met hoeveel plezier mijn verhalen gelezen worden. Daar doe ik het voor. Zo leuk om te horen. :-)