Dag 4 Binnenin een vulkaan. Prihnukaoigur, met twee puntjes op de u.

IJslanders bedenken voor vulkanen extreem lange namen die alleen door IJslanders kunnen worden uitgesproken. Toen in 2010 de  Vulkaan Eyjafjallajökull  uitbarsten,  lagen de IJslanders in een deuk hoe wij vallen over de klanken en hoe wij de namen uitspreken. 

9:30 uur worden we opgepikt. Echt wel even een paar keer gekeken of de tijd klopt. Na de pick up doorgereden naar Het Gray line verzamelpunt. Hier konden we gebruik maken van de wc, voor we verder gingen.  We reden nog ongeveer 20 min. Een nieuwe aangelegde weg op. Wat een prachtig landschap. Zo weids.  

Het licht is hier ook zo helder. Of het nou bewolkt is of zoning.  De lichtvalling is prachtig. Zal vast komen, omdat het hier een stuk minder bevolkt  is. Oftewel een gezonde lucht. Zeer aangenaam. 

Eerst verzamelden we in een skihuur of clubhuis voor skiërs, langlaufers. Er hing iemand die in 2006 met de Olympische spelen In Turijn had meegedaan.  Hey, dacht ik was daar toen ook. Maar dan in het publiek. Eerst gingen we 3 km wandelen naar de vulkaan. Ze vertelden dat er twee regels waren. 1 blijf op het pad. Sta niet op het mos. Het duurt  namelijk 100 jaar voordat het mos weer aangroeit. Zie ik het je doen, dan trap ik jou.  Net als jij op het mos trapt. 2 blijf op het pad, want als je er buiten loopt zijn er heel veel spleten en gaten die je niet ziet. Als je hierin in valt, val je ver. En ben je dood! Nou duidelijk! Ik weet wat ik moet doen. Er liepen twee gidsen mee naar boven. 1 voor en 1 achter. De groep zal straks in drieën worden verdeeld. Elke groep gaat om de beurt naar boven. Om vervolgens met de lift, die smal is de vulkaan in te zakken.  In totaal zakken we 120 meter. Als je dit leest zou je misschien denken. Jolan en Mariek dit kan niet. Vulkanen zijn plat na uitbarsting. Dit is tot nu de enige vulkaan, die rechtop is blijven staan. 4500 jaar geleden was hij uitgebarsten. En hij slaapt vanaf dat moment nog steeds. Maak je niet ongerust ook vandaag. Aan het aantal metingen die de grond schudt. (Aardbevingen) kunnen ze inschatten wanneer hij ontwaakt. En vandaag blijft hij ook in slaap.  

We gingen in het mooie landschap lopen. Overal stenen rotsen, heuvels bedekt met mos. Overal stenen van de lava of de vulkaan. Zo mooi! Prachtig, eigenlijk niet vast te leggen in een plaatje. Alhoewel je dat meerdere keren probeert. Eigenlijk wel heel vaak. In dit landschap ligt een diepe diepe kloof oftewel de breuklijn die kilometers lang door IJsland loopt. We stonden eerst in Europa. Maar nadat we de brug zijn overgestoken stonden we in Noord Amerika. 

Maar hoezo kan ik of wij nu deze vulkaan in. Wat is het verhaal erachter.  Het start bij een man. Helaas weet ik zijn naam niet meer. 

Hij wilde weten hoe diep deze vulkaan was. En hij wilde weten wat er beneden te zien zou zijn. Hij liep naar de vulkaan. Hij gooide er een steen in.  Hoe lang duurde het voordat de steen de grond raakte? Dit nam hij op. Hij ging naar huis en maakte berekeningen. Hoe diep de vulkaan dan was? Dit was in 1974.  2 dagen later nam hij touw mee en twee maten. Zij lieten hem zakken naar beneden. Hij had een koplamp op zijn hoofd en natuurlijk een helm. En zijn klimgordel om. De afspraak was, dat als hij de grond zou raken. Hij aan het touw 3 x zou trekken. Net als bij het luiden van een klok. De mannen boven wisten dan hij op de grond was en twee dat hij nog in leven was. Eenmaal op de grond binnen in de vulkaan was hij diep teleurgesteld. Hij zag niks anders dan zwart. Nou was het zo dat zijn zaklamp ook zwak was, deze was namelijk na de tocht naar beneden vrij snel leeg. 

De man is veilig en wel weer boven gekomen. Maar hij was diep teleurgesteld. 9 jaar lang is er met deze vulkaan niks gedaan. 

Toen in 1983 heeft hij nogmaals een poging gewaagd. Wat hij toen zag, was zo indrukwekkend en mooi! Dat hij er wat mee ging doen. Meerdere mensen moesten dit zien! Alle zijn met een touw naar beneden getokkeld en weer omhoog. 

In 2010 kwam Nationale Geografik naar  dit gebied.  Zij hebben er een documentaire van gemaakt. Vanaf 2011 is er een lift gekomen, gemaakt door een Duitse maatschappij. Van zeer goede kwaliteit. Vanaf 2011 is het een toeristische trekpleister geworden. Elke winter wordt deze lift eruit gehaald. Dmv helikopters en  man werk. In de zomer wordt de lift weer geplaatst en doet het zijn werk. 

Bij de vulkaan aangekomen blijf je kijken naar de omgeving. Adembenemend mooi! 

We mochten ons verzamelen in een hut. Een moderne hut. Het leuke was bij een bezoekje aan de wc, kreeg ik eerst een leuke herinnering naar boven. De wc zag er net  zo uit als bij mijn oma van vroeger bij haar zomerhuisje. Een gat met een bril erop. Oftewel de bekende berghutten wc, hier met bril. Dat terzijde. Hier kregen we uitleg hoe nu verder. Deze man die het uitlegde was erg leuk en droog. Een beetje timide. Maar volledig zichzelf. En erg leuk om naar te luisteren.  Zijn motto was elke dag een nieuwe grap in te brengen. Erg leuk vandaag was het de vriezer. Beneden is het koud  - 3 graden dus kleed je goed aan voor je deze vrieskast binnen beland. 

En dan maar hopen dat je weer veilig terug komt. Je mocht, Mariek luister, geen stenen meenemen.  Dan wordt moeder natuur boos. Hij zei niks over het as van de lava 😉

Je kreeg een klimgordel, een sjaaltje voor onder muts of in de nek. Deze mocht je bewaren. Reclame, net als gisteren bij de walvis safari. Een ding is zeker een koude nek kan ik in deze vakantie niet meer krijgen. En we kregen natuurlijk ook een helm  voor eventueel vallende iPhone’s. Geintje, maar je weet waarvoor hij wel bedoelt is. Het is al twee keer gebeurt dat er vanuit de lift iPhones naar beneden zijn gevallen. 

Boven bij de vulkaan ga je een brug over. Hier wordt je ingekllikt aan een touw. Eigenlijk net Als klettersteigen, hier klik je jezelf ook constant vast aan een ijzeren stalen kabel. Vanaf de brug wordt je ingeklikt voor de lift. En dan ga je naar beneden. Langzaam. 

Voordat wij de lift in gingen, was het uitzicht al prachtig. Je zag Reyavik liggen. Als je dan langzaam naar beneden zakt zie je al heel goed de structuur binnen de berg. Maar ook waar het lava langs is geweest. Dit geeft weer een geheel andere structuur. De structuur van ijspegels. Zo mooi!  De man in de lift zei ook we gaan langzaam naar beneden. Ik zei dat is heel fijn. Hij moest lachen. Ik keek later omhoog. Wow, je ziet dan het gat en het licht waar je vandaan komt. En de rest erom heen.  Hij zei kijk maar naar beneden, dan zie je het plateau waar de lift straks komt. Ik kijk en denk wow!

Beneden aangekomen, hier mochten we 40 min. blijven en rondwandelen. Kom je terecht in een paradijs van kleuren. Zo mooi en natuurlijk. Zo bijzonder. Zo vertelde Alexandra dat door de verschillende temperaturen binnen de vulkaan verschillende mineralen ontstaan. Groen was koper, geel was zilver en oranje was ijzer. De zwarte band die je zag lopen, was het as van de lava dat mocht je voelen. Dat hebben wij ook gedaan. Beneden kon je een rondje lopen, binnen de stalen kabels. Je klautert en klimt rond. Het is zo mooi! Zo bijzonder! Zo magnifiek! Zo indrukwekkend! Dat moet je zelf mee gaan maken. Mocht je in IJsland zijn, dan raad ik deze activiteit aan. We hebben het proberen te filmen. Maar in het echt is het ...... 

(In de middag toen wij terug waren in de stad en nu nog is de indruk nog aanwezig! Wat is de natuur toch machtig. Beneden in de vulkaan,

leeft hieronder helemaal niets. Het is enkel maar rots. Wel zit boven in hier en daar een bacterie op de stenen.Dat geeft de kleur wit.  Dat ontstaat ook weer door licht. Door de werking van temperatuur  en licht, dat In de vulkaan valt. 

Weet je wat grappig was, toen wij vanochtend in de bus stapten, zagen wij een man die wij gisteren “ontmoete” in de speedboot. Heel toevallig zagen wij hem ook in het restaurant waar wij gisteren aten. Toen zeiden wij hem ook al even gedag. 

Dit even terzijde. Ik ga weer verder. Nadat wij boven gekomen waren. En terug liepen naar de hut, kregen wij in de hut soep. Deze hebben wij buiten opgegeten. Je kon kiezen uit de vegetarische of de IJslandse soep. De IJslandse soep was met groente en lamsvlees.De vegetarische  met groente. Mariek en ik namen de IJslandse. Ik denk dat het vlees eraf uit was. Mariek had niks. En kon het tellen, namelijk 1 stuk vlees. Maar de soep was lekker. Toen kwamen we met Christiaan,  de man van gisteren, aan de praat. Hij was al 14 dagen in IJsland. Hij heeft rond getoerd. Hij was Duits. Zo vroeg ik hem of hij nog een lekker eettentje wist in Reyavik. Bij de kerk schuin zat een lekker en goed restaurant. Loki cafe. In de stad terug gekomen, zijn we naar dit café gelopen. Even wat lekkers genomen en een koffie. Ik vertelde de eigenaar dat we hier even wat wilden drinken maar vanavond weer terug wilden komen om te eten. Dat vond hij leuk en zei. Als je straks terug komt dan is het hier meestal............ leeg. Hahaha.

Dan zie ik jullie straks. 

Even door het centrum gelopen en bij Bastaard waar happy hour was  een heerlijke gin tonic genomen. 

Terug gekomen hadden we plek. En was het er doorlopend druk. Wij hebben daar een heerlijke vegetarische lasagne gegeten met bonen, courgette en natuurlijk lasagne bladen, tomatensaus en kaas. Het was heerlijk! 
 

Voldaan de nacht in. Tot morgen.