Dag 10 naar huis

Dag 10 
Onderweg....
En daar staan we nu langs de kant. 
De hele reis is de bus gereset. En gisteren dacht ik nog. Morgen redt die het niet. En jawel daar staan we dan. Positief blijven. 
De electronica op de versnellingsbak heeft het begeven. We staan nu op de vluchtstrook te wachten. 
Stroom eraf. Stroom erop. Niks. 
Bellen. En nu. Busje wacht  :-)Na 
15 min wachten nog 1 keer. Stroom erop. Jaaa, we gaan weer. Als we maar op de boot zijn. Zullen we de boot halen.  Positief. En..gehaald. 
Daarna zien we het dan wel weer. Weet je nog welk dek we zaten? 
Dek......... 5
Op de boot eerst koffie met een  regenboog gebak. Ik zeg maar op mijn thuiskomst. Even gebabbeld; Wij waren later.... Maandag 5 aug. Doordat de bus kuren had, toen we vertrokken. Ik zeg nou dan hebben we vast dezelfde bus naar Ierland en terug meegenomen. Haha. 
Joke heeft een hele mooie foto gemaakt van de dolfijnen gisteren. Hoe weet ik dat?  Ik vroeg aan Bert of hij een foto had gemaakt van de dolfijnen. Nee, maar Joke heeft wel een mooie gemaakt. Als hij hem heeft, stuurt hij hem aan mij door.  Zo ook de  muurschildering  van de brexit.  Een mannetje dat de ster van Engeland eruit hakt, geschilderd op de muur. Gemaakt door Banksy. Das de schilder/ontwerper van  het schilderij dat bij de veiling versnipperde. Weet je nog. 
Van de 51 adressen wist hij de mijne er meteen uit te vissen. Wat een mazzel dat ik er zo leuk uit zie. ;-)
Zo even wachten tot ieder gereed was van het toilet.  Je weet tenslotte niet wat de reis nog brengt. Zegt Bert: "Ja we kunnen. Jolanda is er, want die is altijd als laatste" Haha, klopt maar wel op tijd. In de bus even water gehaald twee tegelijk. Ik geef Erik even een schouderklop. Voor alles wat hij vandaag gebeurt is en hij doet het goed. Hij is een topper.  En ik loop door. Daar staat Klaas in het gangpad. Oh oh. Kan ik daar met mijn lijfje langs. Het kan net, zeg ik in het Fries. Haha. Lachen natuurlijk. 
We staan in ieder geval met een lopende motor van de bus. Ik zeg tegen Miranda. Je zit in ieder geval veilig. Ik zit nu voor haar en kan er geen stoot geven als ik mijn jas aan doe. Nou, zegt de man ik ben er ook nog. Hahaha. Wat trouwens vanuit mijn oogzicht een lieve man ( een boom van een vent. Een lieve beer)  is. 
Hello France. Ik zeg het maar in het engels, want de Franse taal ken ik niet. We komen steeds dichter bij huis. Oh, oh, de bus staat stil..... Gelukkig niks aan de hand. Er komt alleen maar een tractor met strooi balen langs. 
Hoi België. In Antwerpen nog even een korte stop. En daar zijn we weer Nederland. Heerlijk. Bij Bolderman hadden we een buffet. Dus ik nam een lekkere snack. Matti zegt he hè even zitten  haha, dat hebben we lang niet gedaan. Daarna van ieder afscheid genomen. Op naar Amsterdam. En dan busje 62.... naar huis. 

Weet je hoeveel we hebben gereden. In totaal 3365 km zonder overtocht zee. 
Wat een  ervaring, wat een prachtige reis.